ურბანული კულტურა და კიმონო
Share
მოზარდობის ასაკში მოგზაურობა ხშირად მიწევდა ხოლმე; მამას არც თუ ისე იშვიათი მივლინებები მთელს ოჯახს „გვაიძულებდა“ ყოველდღიურობის ტკბილ-მწარე რუტინული რეჟიმიდან ამოვარდნილიყავით და თვეობით გადავხვეწილიყავით ხან ერთ, ხან მეორე ქვეყანაში. ეს პროცესი ყოველთვის ერთნაირი იყო, დიდებისთვის დამღლელი, პატარებისთვის კი თავგადასავლებით სავსე. ბევრი ასეთი მოგზაურობა მახსოვს, მაგრამ განსაკუთრებით იაპონიაში მოგზაურობა დამამახსოვრდა - გასაოცარმა კულტურამ, ტოკიოს ხმაურიანმა ქუჩებმა და კიოტოს მშვიდმა სილამაზემ წარუშლელი კვალი დატოვეს ჩემს მომავალზე. განსაკუთრებით დამამახსოვრდა იაპონური მიდგომა მოდისადმი, ელეგანტური, განსხვავებული და ფერადი კიმონოები, რომლებმაც ამდენ დროს გაუძლეს. მაშინ ალბათ ვერც ვაცნობიერებდი, რომ ეს ადრეული გამოცდილება მეტწილად ჩამოაყალიბებდა ჩემს სტილს და ბევრი წლის შემდეგ გარკვეულ გავლენას თბილისის ურბანული სტილის ცხოვრებაზეც მოახდენდა.
კიმონო უფრო მეტია, ვიდრე უბრალოდ სამოსი; ეს რთული ნიმუშებითა და მდიდარი ქსოვილებით შესრულებული შედევრებია, რომლებიც ღრმა ტრადიციასა და კულტურას გადმოსცემენ, მაგრამ ამასთანავე ჰყვებიან ამბავს. მახსოვს როგორ ვაკვირდებოდი ტოკიოს ქუჩებში გოგოებს, ვუყურებდი როგორ მოხდენილად მოძრაობდნენ თავიანთ კიმონოებში და მიკვირდა, როგორ შეიძლებოდა რაღაც ერთდროულად ყოფილიყო ასეთი ტრადიციულიც, ასეთი აქტუალურიც და ელეგანტურიც. კიმონოს მრავალფეროვნებამ და მისმა ერთგვარმა უნარმა - იყოს როგორც ფორმალური, ისე ჩვეულებრივი, ჩემზე დიდი შთაბეჭდილება მოახდინა.
თინეიჯერობამდე და მომდევნო წლებშიც, როცა თბილისის ურბანული ცხოვრების წესში ჩავიძირე და საკუთარი სტილის ძებნა დავიწყე აღმოვაჩინე, რომ ჩვენი ქალაქის ქუჩის მოდა სხვადასხვა კულტურით იყო ინსპირირებული და მასში იაპონურ ესთეტიკასაც ეკავა ადგილი. მინიმალისტური, მაგრამ შთამბეჭდავი დიზაინი, ფენების დალაგების ტექნიკა, ფერების და შაბლონების თამამი გამოყენება, ეს ყველაფერი ჩემს პირად სტილსაც ეხმიანებოდა. ამ დროიდან მოყოლებული, ჩემს ურბანულ გარდერობში კიმონომ შეუცვლელი ადგილი დაიკავა, არა როგორც ტანსაცმელი, არამედ როგორც განცხადება - იქნება ეს ტრადიციული აბრეშუმის კიმონო, თუ თანამედროვე ვაიბით შთაგონებული ქურთუკი, ეს სამოსი უნიკალურ ელფერს მატებს ნებისმიერ სამოსს. კიმონოს შეხამება დახეულ ჯინსებთან, კროპ-ტოპთან და ურბანული სტილის, ცოტა შელახულ ბათინკთანაც კი ტრადიციისა და თანამედროვეობის შესანიშნავ ნაზავს ქმნის, რაც ზუსტად ასახავს თბილისის ურბანული სტილის დინამიკურ სულს.
ვფიქრობ ჩემი გატაცება მოდისადმი, სწორედ ჩემი ბავშვობის მოგზაურობების გამოცდილებებში იღებს სათავეს, თუმცა აზიის ამ უნიკალურ ქვეყანაში, იაპონიაში ცხოვრება ჩემი იდენტობის განუყოფელი ნაწილი გახდა, რამაც მოგვიანებით ჩემს ხედვებსა და სამყაროსთან ურთიერთობაზეც კი იქონია გარკვეული გავლენა. თუ თქენც ჩემსავით გიყვართ თბილისის ურბანული ცხოვრება, კლუბებში მეგობრებთან ერთად სიარული, ან უბრალოდ მთელი დღე სკეიტით პარკებში სეირნობა, მაშინ თქენი სტილიც მრავალმხრივი და პრაქტიკული, მაგრამ ამავდროულად ინდივიდუალურიც უნდა იყოს. კიმონო სწორედ ასეთია - კომფორტული და მოძრაობასთან შესაბამისი, რაც მას ღამის ცეკვისთვის, ან სკეიტ პარკში გატარებული ჩვეულებრივი დღისთვის შესაფერს ხდის.
სამყაროში, სადაც ტენდენციები სწრაფად იცვლება, კიმონოს მუდმივი მიმზიდველობა და მისი თანამედროვეობასთან ადაპტაციის უნარი კიდევ ერთხელ მახსენებს, რომ სტილი უფრო მეტია, ვიდრე უბრალოდ ტანსაცმელი - ეს არის წარსულის პატივისცემა და თამამად გადადგმული ნაბიჯი მომავალში.
ჰოდა შენც თუ ჩემსავით გიყვარს ურბანული კულტურა და კიმონო, გამომყევი!!!